موزه https://maktabdata.ir/product/museum-physical-table را به قلب تولو هلسینکی پیوند می دهد، که در یک روز صاف، به قول آلتو، "تا لاپلند امتداد می یابد
این امتداد آبی از خلیج تولو با موزه در هم تنیده و از آن عبور می کند. استخر مستطیل شکل در امتداد ارتفاع غربی منبع یک سیستم چرخشی آهسته است که به تدریج سطح آب را پایین می آورد. صدای ملایم حرکت آب هنگام راه رفتن از قله بخش ساختمان که در تمام طول سال برای عبور باز می ماند شنیده می شود. حوضچه ها برای زهکشی در نظر گرفته نشده اند. درعوض، آنها اجازه دارند در زمستان طبق جزئیاتی که اولین بار توسط Eliel Saarinen برای تطبیق انبساط آب در هنگام انجماد ابداع شد، یخ بزنند. در شب حوض غربی نور داخلی تابش شده از حوض غربی موزه را منعکس می کند که بیانگر "فضایی بودن شب" است. در ساعات اولیه عصر ماه های زمستان،
موزه هنرهای معاصر هلسینکی انواع تجربیات فضایی را ارائه می دهد. ما گستره آثار هنری معاصر را در نظر گرفتیم و سعی کردیم نیازهای هنرمندان مختلفی را پیش بینی کنیم، از جمله آنهایی که آثارشان به فضایی آرام وابسته است تا شدت کامل خود را نشان دهد. فضای نمایشگاهی که برای هنرمندی رسا و غیرقابل پیش بینی مانند ویتو آکونچی کار می کند، باید برای هنرمندانی مانند اگنس مارتین و ریچارد تاتل نیز کار کند.
ویژگی کلی اتاق ها که تقریباً مستطیل شکل با یک دیوار منحنی هستند، امکان ایجاد پس زمینه ای ساکت و در عین حال دراماتیک را برای نمایشگاه هنرهای معاصر فراهم می کند. این اتاق ها ساکت هستند، اما ساکن نیستند. آنها از طریق بی نظمی خود متمایز می شوند.
نور طبیعی افقی عرض های شمالی به ویژه هلسینکی است. تغییرات جزئی در شکل و اندازه اتاق به دلیل انحنای ملایم بخش ساختمان اجازه می دهد تا نور طبیعی به روش های مختلف وارد شود.
این به طور نامتقارن حرکت را در یک سری از توالی های فضایی هدایت می کند. از این نظر، طرح کلی به یک «گالری اتاق‌ها» کمی تاب‌دار تبدیل می‌شود، جایی که جریان فضایی از ترکیب بخش نورگیر افقی و تداوم فضای داخلی پدیدار می‌شود. این توالی منحنی آشکار شده عناصری از رمز و راز و شگفتی را فراهم می کند - که در یک آرایش متعامد یک یا دو بارگذاری معمولی از فضا وجود ندارند. درعوض، بازدیدکننده با آشکار شدن پیوسته مجموعه‌ای از دیدگاه‌های در حال تغییر مواجه می‌شود که تجربه درونی را به مفهوم کلی درهم‌تنیدگی یا کیاسما متصل می‌کند.
این سیستم فضایی با پایان باز، گستره‌ای را نشان می‌دهد که فراتر از آن قرار دارد، برخلاف سازمان‌دهی مستقیم و ترکیب «مرکز» که حرکت بیننده را دیکته می‌کند، یا یک پویایی اکسپرسیونیستی که آرامش لازم برای مشاهده برخی از انواع کارها را حذف می‌کند. فضاهای منحنی های درهم تنیده در کیاسما هم از سختی رویکرد کلاسیک و هم از پیچیدگی بیش از حد اکسپرسیونیسم اجتناب می کند. گردش داخلی پویا، با رمپ‌ها و پله‌های خمیده، امکان مشاهده تعاملی باز را فراهم می‌کند و بازدیدکننده را تشویق می‌کند تا مسیر خود را از طریق گالری‌ها انتخاب کند. بر خلاف یک حرکت سلسله مراتبی توالی یا نظم یافته، این گردش گاه به گاه باز باعث ایجاد لحظات مکث، تأمل و کشف می شود.
مفهوم دیگری که در پس فضاهای ساختمان وجود دارد، ایجاد سکوت با حذف مقیاس متوسط ​​در معماری ساختمان است. به این ترتیب اثر هنری می تواند در مقابل جرم خنثی دیوار، مقیاس متوسط ​​را به خود اختصاص دهد. به جای مفصل بندی ستون ها، قالب ها، دهانه های پنجره و غیره، معماری از طریق جزئیاتی مانند پیچش دستگیره در، لبه پله، ضخامت نمایان شده یک صفحه شیشه ای بیان می شود.
یک مشکل رایج در طراحی یک موزه هنری با گالری‌هایی در سطوح چندگانه این است که بخش انباشته شده فقط به نور طبیعی اجازه ورود به گالری‌های سطح بالایی را می‌دهد و سطوح پایین را منحصراً به نور مصنوعی وابسته می‌کند. در موزه هنرهای معاصر هلسینکی به دو صورت به این مشکل می پردازیم. اول، سقف منحنی اجازه می دهد تا نورگیرهای ثانویه در حالی که نور افقی از طریق بخش در امتداد مرکز به پایین منحرف می شود. بنابراین نور طبیعی می تواند در هر دو سطح بالا و پایین نفوذ کند. دوم، بخش سقف منحنی با نورگیر "شکستنده" خود وسیله دیگری را برای توزیع نور به گالری های زیر سطح بالا معرفی می کند. به دلیل انحنا و مورفولوژی در هم تنیده ساختمان، به دلیل پیچش در هم تنیده فضا و نور، اجازه داده ایم سطوح مختلف به طور طبیعی روشن شوند.
کیاسما همچنین به عنوان یک "تالار هنر" عمل می کند، باز و انعطاف پذیر برای رویدادهای صحنه ای، اجراها، رقص، موسیقی، و سمینارها. قرارگیری خاص کافه در سطح زمین - هم به باغ و هم در لابی باز است - آن را با رویدادهای غیررسمی، مانند شعرخوانی یا بحث های "میز گرد" سازگار می کند. سالن، مجهز به آخرین قابلیت های ویدئو پروژکتور، دارای یک ارتفاع شیشه ای پیوسته در پشت است که آن را از گذرگاه بیرونی ساختمان قابل مشاهده می کند. هنگامی که یک سخنرانی در تئاتر برگزار می شود، این نمای باز ممکن است ناظرانی را که در امتداد گذرگاه قدم می زنند، جلب کند تا در بحث شرکت کنند. با کیاسما، این امید وجود دارد که تأیید شود که معماری، هنر و فرهنگ رشته‌های جداگانه‌ای نیستند، بلکه همه بخش‌های جدایی‌ناپذیر شهر و منظر هستند. از طریق مراقبت در توسعه جزئیات و مواد، موزه جدید یک فرم فضایی پویا و در عین حال ظریف را ارائه می دهد که به سمت شهر در جنوب و چشم انداز در شمال گسترش می یابد. هندسه دارای یک راز درونی و یک افق بیرونی است که مانند دو دست که یکدیگر را به هم می‌چسبانند، معادل معماری دعوت عمومی را تشکیل می‌دهند. با اشاره به چشم انداز، فضاهای داخلی برگشت پذیر هستند. و سایتی را تشکیل می دهد که در این مکان و شرایط خاص، ترکیبی از ساختمان و منظر است... یک کیاسما. با اشاره به چشم انداز، فضاهای داخلی برگشت پذیر هستند. و سایتی را تشکیل می دهد که در این مکان و شرایط خاص، ترکیبی از ساختمان و منظر است... یک کیاسما. با اشاره به چشم انداز، فضاهای داخلی برگشت پذیر هستند. و سایتی را تشکیل می دهد که در این مکان و شرایط خاص، ترکیبی از ساختمان و منظر است... یک کیاسما.

Edit
Pub: 21 Jan 2022 20:02 UTC
Views: 85