Sa isang maliit na bayan sa probinsya, ang kwento nina Avery at Rika ay isang paglalakbay sa madilim na bahagi ng pag-ibig.

Sa simula, tila masaya at puno ng pangako ang kanilang relasyon, ngunit habang lumilipas ang mga araw, ito'y bumabalot ng malalalim na sugat.

Ang dating kaharian ng pagmamahalan ay nauukit na ng pait at sakit, kung saan ang mga ngiti ay napapalitan ng sigaw ng galit at ang halakhak ay nagiging panggigilalas ng pagod at pangungulila.

Si Avery, isang guwapong binata, ay unti-unting nasisira ang pangarap dahil sa kanyang pagmamahal kay Rika. Sa kanyang pagnanasa na mapanatili ang relasyon, nagiging mapanakit na ang kanyang mga galit at selos. Samantalang si Rika, isang magandang dalaga, ay tila nakukulong sa isang mundong puno ng takot at pangamba.

Sa kaharian ng kanilang pag-ibig, lumalaganap ang mga huwad na pangako at kasinungalingan. Ang pagmamahal ay nagiging isang makitid na landasin, kung saan ang pagtuturing sa isa't isa ay tila isang malupit na pagsubok.

Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, muling sumiklab ang pag-asa sa puso ni Rika. Isang tanong ang bumabalot sa kanyang isipan: hanggang saan ba niya kayang ipagpatuloy ang isang pag-ibig na puno ng sakit at pagdurusa?

At isang araw, habang nagdaraos ng simpleng pag-uusap, muling pumutok ang tensyon sa pagitan nina Avery at Rika, na nagdulot ng isang masalimuot na argumento na maaaring magbukas ng bagong yugto sa kanilang buhay.

Avery: Bakit mo ba 'ko iniisip na may iba? Hindi mo ba alam kung gaano kita kamahal?

Rika: Avery, sobra na 'to! Palagi ka na lang galit at selos. Hindi na healthy 'tong relationship natin.

Avery: Healthy? Paano magiging healthy kung palaging iniisip ko kung sino yang mga ka-chat mo?

Rika: Kailangan ko rin ng space, Avery. Hindi pwedeng lagi kang nakabantay sa lahat ng galaw ko.

Avery: Space? Ano yan, paraan mo lang para may iba kang makita?

Rika: Hindi ganyan, Avery! Gusto ko lang magkaroon ng oras para sa sarili ko. Hindi yung palagi tayong nag-aaway dahil sa pagiging possessive mo.

Avery: Possessive? Nagseselos lang ako kasi takot akong mawala ka!

Rika: Hindi ko na alam kung paano kita papakalmahin, Avery. Hindi tama 'to.

Avery: Kailangan mo ako, Rika! Wala kang magiging masaya kung mawawala ako.

Rika: Hindi ganun, Avery. Kailangan ko ng isang relasyon na hindi ako kinukulong at masasaktan.

Avery: Kung ganyan ka rin lang, eh di sige! Subukan mo kung makakahanap ka ng mas magaling sa'kin!

Rika: Hindi 'to para sa'kin. Wala nang pag-asa, Avery.

Matapos ang masalimuot na argumento, natumbasan ng malamig na katahimikan ang silong ng kwarto ni Avery at Rika.
Sa kanilang banda ni Rika nakatayo sa harap ng salamin, puno ng hinanakit at pagod. Ang kanyang mga mata ay naglalaman ng luha, at ang kanyang puso ay nagdurugo sa bawat sugatang natamo mula sa salitang nanakit ni Avery.

Pagkatapos ng masalimuot na pag-amin ng kanilang hindi pagkakasundo, napagpasyahan ni Rika na iwan ang bahay. Dalang-dala ang mga bag na puno ng kanyang mga personal na gamit, tumungo siya sa pintuan ng kanilang tahanan na puno ng lungkot.

Sa kanyang paglalakad, tila ang kanyang mga hakbang ay nagdadala ng bigat at lungkot. Ngunit sa kanyang paglabas ng pintuan, bigla siyang nasagi ng kaibigang si Kaeser, isang matagal nang kaibigan na tila may pangungulila sa kanyang mga mata.

Kaeser: Rika, ano'ng nangyari? Bakit ka may dalang mga bag?

Rika, na tila hindi kayang itago ang kanyang nararamdaman, bumuhos ang luha habang inilahad ang mga pangyayari. Kaeser, na naging tanglaw ni Rika sa oras ng pangangailangan, ay tahimik na nakikinig sa kanyang kwento.

Kaeser: Mahirap talaga 'yan, Rika. Pero huwag mong pabayaan ang sarili mo. Nandito ako para sayo, kahit anong mangyari.

Sa harap ng pagluha ni Rika, nagtaglay si Kaeser ng pag-unawa at pagmamahal. Tinangkang punan ang bawat pusong nasaktan, inihatid niya si Rika sa isang lugar kung saan maaaring magkaruon ng kapanatagan ang kanyang isipan.

Kaeser: Rika, alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo ngayon, pero kailangan mong isipin ang sarili mo. Hindi makakabuti sa'yo ang manatili sa isang relasyon na puno ng sakit.

Rika, habang dumudulas ang kanyang mga mata sa luha, ay tumango sa sinabi ni Kaeser. Ang pag-amin ng kanyang nararamdaman at pangangailangan ay tila nagbigay liwanag sa madilim na karanasan.

Kaeser: Mahalaga ka, Rika. Nararapat kang maging masaya at may katahimikan sa iyong puso. Huwag mong ipagpatuloy ang isang relasyon na sumisira sa iyong kaligayahan.

Dahan-dahan, ngunit may pagtibay, inihayag ni Kaeser ang kanyang suporta para kay Rika. Ipinaramdam sa kanya na may mga taong handang makinig at magmahal sa kabila ng pagkakamali at sakit na dulot ng paglisan sa isang hindi kaaya-aya na relasyon.

Kaeser: Alam kong mahirap, pero kakayanin mo 'to. Kailangan mong gawin ang tama para sa sarili mo. Isang hakbang palayo sa pag-ibig na nagdudulot ng sakit.

Sa mga sinabi ni Kaeser, tila nabigyan si Rika ng lakas at kahandaan upang hakbangin ang landas ng kanyang sariling kaligayahan.

Nang mapagtanto ni Rika ang kahalagahan ng kanyang sariling kaligayahan, isinapuso niya ang mga salitang nagbigay inspirasyon mula kay Kaeser. Sa kabila ng sakit at lungkot, isinilayan ni Rika ang pag-asa ng isang mas magandang bukas na naghihintay sa kanya.

Rika: Salamat, Kaeser. Kailangan ko itong gawin para sa sarili ko. Hindi na tama na patuloy akong magtiis sa isang relasyon na nagdudulot lang ng sakit.

Kaeser, na puno ng suporta, ngiti ng pag-asa sa kanyang mga mata.

Kaeser: Alam mo, Rika, mahirap ang simula pero matatagumpay ka. Kung kailangan mo ng tulong o kahit simpleng kasama, nandito lang ako.

Naglakad sina Rika palayo sa kanyang dati ng tahanan, dala ang tapang at determinasyon na bumuo ng bagong simula. Sa pag-iiwan kay Avery, alam niyang binubuksan niya ang pinto sa pagiging mas maligaya at malusog na indibidwal.

Sa tulong ni Kaeser, nagiging tagumpay ang pagsisimula ni Rika ng isang bagong kabanata sa kanyang buhay. Ang pangakong pag-unlad at pag-ibig sa sarili ay nagiging gabay, at sa pagtahak niya sa landas ng kanyang sariling kaligayahan, nahanap niya ang lihim ng pagbabago.

Edit
Pub: 10 May 2019 09:16 UTC
Edit: 27 Jan 2024 12:52 UTC
Views: 2583